S371 Avellanedas

Nueva búsqueda

Descripción

Masas arbustivas de avellano que, en tierras de baja y media altitud cuyo clima o topografía impiden la sequía estival, ocupan claros forestales temporales o permanentes, asociados estos últimos a laderas abruptas con frecuentes desprendimientos.

Protección

Este hábitat no está amparado por la Directiva Hábitat de la Unión Europea.

Composición florística

Especies frecuentes

Corylus avellana 100%, Hedera helix aggr. 73%, Polystichum setiferum 59%, Lonicera periclymenum 55%, Crataegus monogyna 49%, Stellaria holostea 49%, Primula acaulis 47%, Mercurialis perennis 47%, Geranium robertianum 44%, Viola riviniana aggr. 43%, Dioscorea communis 41%, Euphorbia dulcis 40%, Oxalis acetosella 39%, Crepis lampsanoides 39%, Melica uniflora 38%, Saxifraga spathularis 34%, Athyrium filix-femina 33%, Luzula sylvatica 33%, Dryopteris filix-mas 33%, Ilex aquifolium 32%, Poa nemoralis 31%, Dryopteris affinis 30%, Omphalodes nitida 29%, Acer pseudoplatanus 29%, Teucrium scorodonia 28%, Salix atrocinerea 28%, Fraxinus excelsior 28%, Pteridium aquilinum 27%, Sanicula europaea 27%, Blechnum spicant 27%, Daphne laureola 27%, Brachypodium sylvaticum 26%, Heracleum sphondylium 24%, Sorbus aucuparia 24%, Euphorbia amygdaloides 23%, Holcus mollis 23%, Dryopteris dilatata 23%, Hypericum androsaemum 23%, Lilium martagon 22%, Polypodium vulgare 22%, Helleborus foetidus 22%, Anemone nemorosa 22%, Polygonatum verticillatum 22%, Hyacinthoides non-scripta 21%, Quercus robur 19%, Urtica dioica 19%, Milium effusum 19%, Ranunculus tuberosus aggr. 19%, Ruscus aculeatus 19%, Rubus ulmifolius 18%, Asplenium scolopendrium 18%, Erica arborea 17%, Smilax aspera 17%, Vaccinium myrtillus 17%, Brachypodium pinnatum 17%, Silene dioica 16%, Betula celtiberica 16%, Ajuga reptans 16%, Clematis vitalba 15%, Vicia sepium 14%, Carex sylvatica 14%, Fragaria vesca 14%, Galium odoratum 13%, Geum urbanum 13%, Galium aparine aggr. 13%, Aquilegia vulgaris aggr. 13%, Rubia peregrina 13%, Melittis melissophyllum 13%, Rosa canina aggr. 13%, Allium ursinum 13%, Chaerophyllum hirsutum 13%, Lamium maculatum 12%, Euphorbia hyberna 12%, Arum italicum 12%, Potentilla sterilis 12%, Frangula alnus 12%, Cardamine pratensis 12%, Castanea sativa 11%, Angelica sylvestris 11%, Asplenium adiantum-nigrum aggr. 11%, Lapsana communis 11%, Sambucus nigra 11%, Fagus sylvatica 10%, Prunus spinosa 10%, Helleborus viridis 10%, Cornus sanguinea 10%, Chrysosplenium oppositifolium 9%, Carex remota 9%, Polygonatum odoratum 9%, Adenostyles alpina 9%, Lactuca muralis 9%, Rumex acetosa 9%, Valeriana pyrenaica 9%, Digitalis purpurea 8%, Saxifraga hirsuta 8%, Ranunculus repens 8%, Hepatica nobilis 8%, Melampyrum pratense 8%, Moehringia trinervia 8%, Woodwardia radicans 8%, Circaea lutetiana 8%, Viola palustris 8%, Bromus ramosus 8%, Epilobium parviflorum 8%, Valeriana montana aggr. 7%, Fraxinus angustifolia 7%, Avenella flexuosa 7%, Pimpinella major 7%, Rumex acetosella 7%, Quercus petraea 7%, Carex pendula 7%, Veronica chamaedrys 7%, Quercus pyrenaica 7%, Taxus baccata 7%, Prunus avium 7%, Dryopteris aemula 7%, Iris foetidissima 7%, Asplenium trichomanes 6%, Glandora diffusa 6%, Cystopteris fragilis aggr. 6%, Primula veris 6%, Paris quadrifolia 6%, Luzula forsteri 5%, Laserpitium eliasii 5%, Narcissus minor 5%, Viburnum lantana 5%, Osmunda regalis 5%, Laurus nobilis 5%, Schedonorus giganteus 5%, Populus nigra 5%, Dactylis glomerata 5%, Solidago virgaurea 5%

Fitosociología

  • Hyperico androsaemi-Coryletum avellanae
  • Laserpitio eliasii-Coryletum avellanae
  • Linario triornithophorae-Coryletum avellanae
  • Omphalodo nitidae-Coryletum avellanae
  • Saxifrago hirsutae-Coryletum avellanae
  • Smilaco asperae-Coryletum avellanae

Relación con otros tipos de hábitat

Matorrales de alta talla interpretables bien como fases inmaduras transitorias (aprovechadas a veces como setos vivos o fomentadas conscientemente como fuente de frutos y varas de madera) de casi cualquier tipo de bosque caducifolio (sobre todo T1E1); o bien, ya de manera más estable, como comunidades permanentes asociadas a pendientes rocosas o pedregosas en las que la estrategia de crecimiento del avellano, basada en un crecimiento difuso por emisión de brotes basales, sin un tronco principal, representa una ventaja frente a frecuentes perturbaciones mecánicas.

Distribución regional

Ocurrencias conocidas y área potencial de ocupación del tipo de hábitat en la región de estudio.