T111 Bosques riparios de Salix y Populus

Nueva búsqueda

Descripción

Bosques caducifolios higrófilos sobre los suelos profundos, pesados y relativamente fértiles de las amplias llanuras aluviales de grandes ríos o en las partes bajas, a menudo encharcadas, de cuencas sedimentarias, inundados solo de manera esporádica y por lo general no violenta.

Protección

Las formaciones ribereñas encajan por lo general en la definición del código 91E0* ("Bosques aluviales de Alnus glutinosa y Fraxinus excelsior [Alno-Padion, Alnion incanae, Salicion albae]"), protegido de manera prioritaria por el Anexo I de la Directiva Hábitat. Las variantes submediterráneas ricas en fresno de hoja estrecha, por su parte, podrían considerarse amparadas bajo el código 91B0 ("Fresnedas termófilas de Fraxinus angustifolia") si bien el Manual excluye de forma expresa las que ocupan suelos aluviales.

Composición florística

Especies frecuentes

Fraxinus angustifolia 79%, Brachypodium sylvaticum 73%, Populus nigra 66%, Hedera helix aggr. 63%, Crataegus monogyna 61%, Rosa canina aggr. 54%, Rubus ulmifolius 54%, Cornus sanguinea 52%, Clematis vitalba 52%, Urtica dioica 50%, Ulmus minor 46%, Heracleum sphondylium 39%, Rubus caesius 39%, Alnus glutinosa aggr. 39%, Ligustrum vulgare 38%, Alliaria petiolata 38%, Corylus avellana 31%, Salix atrocinerea 31%, Galium aparine aggr. 31%, Sambucus nigra 30%, Dioscorea communis 30%, Euphorbia amygdaloides 29%, Salix purpurea 29%, Prunus spinosa 28%, Bryonia dioica 27%, Geranium robertianum 27%, Dactylis glomerata 27%, Viola riviniana aggr. 26%, Lonicera periclymenum 25%, Elymus caninus 24%, Salix eleagnos 24%, Geum urbanum 24%, Rubia peregrina 24%, Acer campestre 24%, Humulus lupulus 23%, Lapsana communis 23%, Solanum dulcamara 23%, Viburnum lantana 23%, Buxus sempervirens 23%, Equisetum arvense 22%, Vitis vinifera 21%, Angelica sylvestris 21%, Iris foetidissima 20%, Carex pendula 19%, Fraxinus excelsior 18%, Ranunculus repens 18%, Arum italicum 18%, Polystichum setiferum 18%, Saponaria officinalis 17%, Lythrum salicaria 16%, Lonicera xylosteum 16%, Ruscus aculeatus 15%, Chaerophyllum temulum 15%, Filipendula ulmaria 15%, Salix alba 15%, Helleborus foetidus 15%, Melissa officinalis 15%, Juglans regia 14%, Ficaria verna 14%, Frangula alnus 14%, Euonymus europaeus 14%, Rumex sanguineus 13%, Salix euxina 13%, Arctium minus 13%, Rhamnus cathartica 12%, Teucrium scorodonia 12%, Acer pseudoplatanus 12%, Mentha suaveolens 12%, Eupatorium cannabinum 12%, Rumex conglomeratus 11%, Rosa micrantha 11%, Schedonorus giganteus 11%, Torilis arvensis aggr. 11%, Salix salviifolia 11%, Salix triandra 11%, Prunus avium 11%, Iris pseudacorus 11%, Oenanthe crocata 10%, Prunella vulgaris 10%, Silene baccifera 10%, Poa nemoralis 10%, Ranunculus acris 10%, Anthriscus sylvestris 10%, Calystegia sepium 9%, Chelidonium majus 9%, Viola alba 8%, Crepis lampsanoides 8%, Lycopus europaeus 8%, Circaea lutetiana 8%, Brachypodium phoenicoides 8%, Stellaria holostea 7%, Stachys sylvatica 7%, Prunus domestica 7%, Holcus lanatus 7%, Erica arborea 7%, Epilobium hirsutum 7%, Quercus robur 7%, Pteridium aquilinum 7%, Phragmites australis 7%, Cruciata laevipes 7%, Bromus ramosus 7%, Lysimachia vulgaris 6%, Viburnum opulus 6%, Poa trivialis 6%, Potentilla reptans 6%, Hypericum perforatum 6%, Ulmus glabra 6%, Quercus pyrenaica 6%, Thalictrum minus 6%, Taraxacum sect. Taraxacum 6%, Carex flacca 6%, Mentha aquatica 6%, Rumex obtusifolius 6%, Salix cantabrica 6%, Arrhenatherum elatius 6%

Fitosociología

  • Aro cylindracei-Ulmetum minoris
  • Hedero hibernicae-Fraxinetum angustifoliae
  • Omphalodo nitidae-Fraxinetum angustifoliae
  • Salicetum angustifolio‐albae
  • Salicetum cantabrico‐albae
  • Salici neotrichae-Populetum nigrae
  • Viburno lantanae-Ulmetum minoris

Relación con otros tipos de hábitat

Cuando son ribereños, estos bosques ocupan franjas más alejadas del lecho permanente del río que T121. El encaje más armónico de los representantes regionales en el sistema EUNIS es algo ambiguo, si bien la definición de T11111 ("Western European white willow forests") sugiere que, en efecto, T111 es la mejor opción a nivel IV. Sin embargo, a efectos de posibles revisiones futuras, a medida que se acumulen más datos, no debe perderse de vista que, en las partes más submediterráneas de la ecorregión, especialmente hacia el suroeste, Fraxinus angustifolia se vuelve muy común, sobre todo en los bordes más externos de las vegas fluviales, donde llega a entremezclarse con los robledales zonales de la unidad T19A, haciendo muy tentadora una tipificación alternativa bajo T144 ("Mediterranean riparian Fraxinus forests") e incluso, más localmente, T143 ("Mediterranean riparian Ulmus forests").

Distribución regional

Por los suelos aluviales y llanos que ocupan, fértiles y fáciles de trabajar, estos bosques han sido transformados casi por completo en prados húmedos (R352, R55) y campos de cultivo (así como, sobre todo en el centro de Asturias, en suelos urbano e industrial). Ejemplos mínimamente maduros y extensos son hoy, por consiguiente, extremadamente raros.

Ocurrencias conocidas y área potencial de ocupación del tipo de hábitat en la región de estudio.