T19A Rebollares

Nueva búsqueda

Descripción

Bosques acidófilos submediterráneos, por lo general en zonas interiores de cierta altitud, dominados por Quercus pyrenaica, es de foliación tardía y produce hojas profundamente lobuladas y cubiertas de un tomento blanquecino, lo que las hace resistentes a heladas tardías y capaces de disipar el calor solar (reduciendo el potencial fotosintético pero a cambio de incrementar las posibilidades de superar sequías estivales moderadas pero sistemáticas).

Protección

Protegidos por el Anexo I de la Directiva Hábitat bajo el código 9230 ("Robledales galaico-portugueses con Quercus robur and Quercus pyrenaica").

Composición florística

Especies frecuentes

Quercus pyrenaica 100%, Teucrium scorodonia 65%, Holcus mollis 62%, Viola riviniana aggr. 62%, Pteridium aquilinum 60%, Melampyrum pratense 57%, Clinopodium vulgare 51%, Crataegus monogyna 44%, Arenaria montana 43%, Physospermum cornubiense 42%, Cruciata glabra 42%, Erica arborea 42%, Cytisus scoparius 41%, Stellaria holostea 41%, Lonicera periclymenum 38%, Brachypodium pinnatum 34%, Hedera helix aggr. 29%, Anthoxanthum odoratum 29%, Crepis lampsanoides 28%, Melittis melissophyllum 26%, Poa nemoralis 25%, Lathyrus linifolius 25%, Festuca elegans 25%, Rubus ulmifolius 23%, Hypericum pulchrum 23%, Genista falcata 22%, Potentilla erecta 22%, Ulex minor aggr. 21%, Prunella grandiflora 21%, Helictotrichon thorei 21%, Linaria triornithophora 21%, Luzula forsteri 21%, Primula acaulis 20%, Daboecia cantabrica 19%, Asphodelus albus 19%, Brachypodium sylvaticum 19%, Galium pumilum aggr. 18%, Conopodium majus aggr. 18%, Silene nutans 18%, Frangula alnus 18%, Agrostis capillaris 17%, Lathyrus niger 17%, Anemone nemorosa 17%, Ilex aquifolium 16%, Dactylis glomerata 16%, Avenella flexuosa 16%, Hieracium murorum aggr. 16%, Digitalis purpurea 16%, Genista florida 16%, Campanula rapunculus 15%, Festuca heterophylla 15%, Castanea sativa 15%, Galium aparine aggr. 15%, Erica vagans 14%, Sedum forsterianum 14%, Dioscorea communis 14%, Stachys officinalis 14%, Helictochloa marginata 14%, Glandora diffusa 14%, Euphorbia amygdaloides 13%, Rosa canina aggr. 13%, Quercus robur 13%, Fragaria vesca 13%, Vaccinium myrtillus 13%, Erica cinerea 13%, Geum sylvaticum 13%, Potentilla sterilis 13%, Prunus spinosa 13%, Lotus corniculatus 12%, Euphorbia angulata 12%, Agrostis castellana 12%, Potentilla montana 12%, Simethis mattiazzii 12%, Melica uniflora 12%, Vicia sepium 11%, Ruscus aculeatus 11%, Helleborus foetidus 11%, Corylus avellana 11%, Euphorbia dulcis 11%, Aquilegia vulgaris aggr. 11%, Jasione montana 10%, Arrhenatherum elatius 10%, Rumex acetosa 10%, Ulex europaeus aggr. 10%, Agrostis curtisii 10%, Omphalodes nitida 10%, Vicia sativa aggr. 10%, Lapsana communis 10%, Prunus avium 9%, Ranunculus tuberosus aggr. 9%, Pulmonaria longifolia 9%, Centaurea nigra 9%, Glandora prostrata 9%, Hyacinthoides non-scripta 9%, Helleborus viridis 9%, Calluna vulgaris 9%, Festuca rubra 8%, Veronica chamaedrys 8%, Asplenium adiantum-nigrum aggr. 8%, Trifolium medium 8%, Danthonia decumbens 8%, Trisetum flavescens 8%, Primula veris 8%, Hieracium prenanthoides aggr. 7%, Polygonatum odoratum 7%, Veronica officinalis 7%, Blechnum spicant 7%, Cruciata laevipes 7%, Mercurialis perennis 7%, Pyrus communis 7%, Picris hieracioides 7%, Polygala vulgaris 7%, Origanum vulgare 7%, Tanacetum corymbosum 7%, Polypodium vulgare 7%, Galium rotundifolium 7%, Geranium robertianum 7%, Vicia tenuifolia 6%, Hypericum perforatum 6%, Sorbus aucuparia 6%, Trifolium pratense 6%, Pyrus cordata 6%, Narcissus triandrus 6%, Serratula tinctoria 6%, Geranium sanguineum 5%, Luzula campestris 5%, Erythronium dens-canis 5%, Fagus sylvatica 5%, Campanula lusitanica 5%, Andryala integrifolia 5%, Conopodium pyrenaeum 5%, Achillea millefolium 5%, Aristolochia paucinervis 5%

Fitosociología

  • Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae
  • Holco mollis-Quercetum pyrenaicae
  • Linario triornithophorae-Quercetum pyrenaicae
  • Melampyro pratensis-Quercetum pyrenaicae

Relación con otros tipos de hábitat

Análogo acidófilo de T197, estos bosques planicaducifolios sustituyen a T1Bx en las tierras bajas y a T1By en la media montaña bajo climas submediterráneos, y desplazan a T21z allí donde la sequía estival es menos severa y las nevadas pueden dañar a los planiperennifolios. En lo que probablemente representa una adapatación a los incendios relativamente frecuentes a lo largo de una historia evolutiva desarrollada bajo un clima submediterráneo lluvioso, Quercus pyrenaica rebrota vigorosamente de raíz cuando se quema o sea desbroza, dando lugar a densas formaciones arbustivas tipificadas por EUNIS como S516 (“Deciduous Quercus matorral").

Distribución regional

Funciona como bosque zonal en gran parte del sureste de Galicia y el noreste de Portugal, así como en zonas silíceas del piedemonte sur de la cordillera cantábrica. En la vertiente norte se presentan salpicados en laderas orientadas al sur e incluso en terrenos costeros arenosos, así como, de manera más extensa y continua, en ciertas áreas del suroeste de Asturias protegidas por el relieve de la nubosidad estival. De manera semejante a T1Bx, estos bosques fueron diezmados y sustituidos por cultivos de cereal y pastos ( estos últimos a menudo degradados a brezales de S42y); pero a lo largo de las última décadas, el despoblamiento rural de buena parte de sus dominio, económicamente defavorecidos, ha propiciado una considerable recuperación bajo la forma de de los rodales arbustivos juveniles a los que se alude arriba, excepto en zonas muy erosionadas, ocupadas por brezales de S42y virtualmente estables.

Ocurrencias conocidas y área potencial de ocupación del tipo de hábitat en la región de estudio.