T197 Bosques termófilos de Quercus

Nueva búsqueda

Descripción

Bosques basófilos submediterráneos dominados por robles de hojas relativamente pequeñas y coriáceas como Quercus pubescens y Q. faginea.

Protección

Protegidos, al menos los rodales dominados por Quercus faginea, por el Anexo I de la Directiva Hábitat bajo el código 9240 ("Robledales ibéricos de Quercus faginea and Quercus canariensis").

Composición florística

Especies frecuentes

Crataegus monogyna 74%, Prunus spinosa 71%, Hedera helix aggr. 69%, Quercus faginea 66%, Viburnum lantana 65%, Rubia peregrina 61%, Brachypodium pinnatum 58%, Cornus sanguinea 50%, Dioscorea communis 50%, Ligustrum vulgare 47%, Juniperus communis 44%, Erica vagans 41%, Acer campestre 38%, Rosa canina aggr. 38%, Rosa arvensis 38%, Genista hispanica 34%, Quercus pubescens 34%, Rubus ulmifolius 32%, Corylus avellana 31%, Lonicera xylosteum 29%, Viola riviniana aggr. 29%, Carex flacca 29%, Quercus rotundifolia 27%, Stachys officinalis 26%, Primula veris 26%, Buxus sempervirens 26%, Hepatica nobilis 25%, Pteridium aquilinum 23%, Lonicera periclymenum 23%, Brachypodium sylvaticum 23%, Pulmonaria longifolia 23%, Helleborus foetidus 22%, Lonicera etrusca 22%, Viola alba 22%, Helleborus viridis 19%, Helictotrichon cantabricum 18%, Acer monspessulanum 18%, Euphorbia amygdaloides 18%, Sorbus aria 17%, Stellaria holostea 17%, Potentilla montana 17%, Vicia sepium 17%, Clematis vitalba 17%, Dactylis glomerata 17%, Amelanchier ovalis 17%, Rhamnus alaternus 16%, Glandora diffusa 15%, Bromus erectus aggr. 15%, Teucrium chamaedrys 14%, Ilex aquifolium 13%, Cytisus scoparius 13%, Fagus sylvatica 13%, Ruscus aculeatus 12%, Mercurialis perennis 11%, Clinopodium vulgare 11%, Fraxinus excelsior 11%, Lathyrus linifolius 11%, Prunus mahaleb 11%, Rosa micrantha 11%, Crataegus laevigata 11%, Tanacetum corymbosum 10%, Spiraea hypericifolia 10%, Cruciata glabra 10%, Sorbus torminalis 10%, Sesleria argentea 9%, Origanum vulgare 9%, Geum sylvaticum 9%, Geranium robertianum 9%, Silene nutans 9%, Genista scorpius 8%, Prunus avium 8%, Berberis vulgaris aggr. 8%, Thymelaea ruizii 8%, Melica uniflora 8%, Fragaria vesca 8%, Melittis melissophyllum 8%, Rosa agrestis 8%, Vicia cracca 8%, Anthyllis vulneraria 8%, Lathyrus latifolius 8%, Sanguisorba minor 7%, Rosa spinosissima 7%, Thalictrum tuberosum 7%, Quercus pyrenaica 7%, Juniperus oxycedrus 7%, Juniperus thurifera 7%, Euphorbia dulcis 7%, Melampyrum pratense 7%, Hypericum montanum 7%, Veronica chamaedrys 6%, Aquilegia vulgaris aggr. 6%, Galium mollugo aggr. 6%, Clinopodium alpinum 6%, Tilia platyphyllos 6%, Potentilla sterilis 6%, Euonymus europaeus 6%, Saponaria ocymoides 6%, Viola hirta 6%, Ranunculus tuberosus aggr. 6%, Quercus robur 6%, Vincetoxicum hirundinaria 6%, Sanicula europaea 6%, Iris graminea 6%, Trifolium ochroleucon 5%, Anthoxanthum odoratum 5%, Hippocrepis comosa 5%, Hypericum perforatum 5%, Galium aparine aggr. 5%, Rhamnus cathartica 5%, Coronilla scorpioides 5%, Cruciata laevipes 5%, Epipactis helleborine aggr. 5%, Prunella grandiflora 5%, Smilax aspera 5%, Osyris alba 5%, Rhamnus saxatilis 5%, Asplenium adiantum-nigrum aggr. 5%

Fitosociología

  • Berberido cantabricae-Quercetum fagineae
  • Glandoro diffusae-Quercetum fagineae
  • Pulmonario longifoliae-Quercetum fagineae
  • Roso arvensis-Quercetum pubescentis

Relación con otros tipos de hábitat

Interpretables como un análogo basófilo de T19A, estos bosques prevalecen en zonas que son a la vez demasiado frías y nivosas en invierno para los planiperennifolios (sobre todo T21y) y demasiado secas en verano para los caducifolios de hojas más anchas (especialmente T172), aunque no tanto como las laderas calcáreas abruptas ocupadas por T3D6. Podría sostenerse que las variantes orientales dominadas por Quercus pubescens sería preferible incluirlas en T191 ("Western Quercus pubescens forests and related communities"); pero lo cierto es que las variantes dominadas por Quercus pubescens y aquellas en las que predomina Quercus faginea tienen una gran semejanza florística, constituida en buena medida por endemismos ibéricos, lo cual refuerza la conveniencia de unificarlo todo bajo T197.

Distribución regional

Ocurrencias conocidas y área potencial de ocupación del tipo de hábitat en la región de estudio.